Święty Marcin urodził się około roku 316 lub 317 w Sabaria (obecnie Szombathely, Węgry) w rodzinie pogańskiej. Jego ojciec, wielki oficer armii rzymskiej, był poganinem, natomiast matka była chrześcijanką. Marcin spędził swoje dzieciństwo w atmosferze wielkiej troski matki o jego wychowanie religijne, co miało później ogromny wpływ na jego życie duchowe. W wieku około 10 lat Marcin postanowił zostać chrześcijaninem, mimo że w jego rodzinie dominowały wierzenia pogańskie. W wieku 15 lat, zgodnie z rzymskim zwyczajem, został powołany do służby wojskowej. Po pewnym czasie służby w armii, kiedy miał 18 lat, miał przeżyć wydarzenie, które na zawsze zmieniło jego życie. Pewnego zimowego dnia, w Amiens (dzisiejsza Francja), Marcin spotkał ubogiego żebraka, któremu postanowił pomóc. Ponieważ żebrak był bardzo biedny, a pogoda mroźna, Marcin rozciął swój płaszcz na pół i jedną część dał ubogiemu. Według legendy tej nocy Marcinowi ukazał się Jezus w tym samym płaszczu, który podarował ubogiemu, mówiąc: „Marcin, będąc jeszcze katechumenem, okrył mnie tym płaszczem.” To wydarzenie miało głęboki wpływ na niego i skłoniło go do porzucenia armii i życia w wierze chrześcijańskiej. Po porzuceniu służby wojskowej Marcin udał się do Poitiers, gdzie został uczniem św. Hilarego, biskupa tej miejscowości. Został ochrzczony, a następnie podjął życie ascetyczne. Wkrótce po tym rozpoczął swoją działalność duszpasterską. Został wyświęcony na diakona, a później na kapłana. Jego życie pełne było misji, nauczania oraz troski o ubogich i potrzebujących. W 371 roku, po śmierci biskupa Lupercjusza, Marcin został wybrany biskupem Tours, chociaż początkowo starał się unikać tego zaszczytu. Jako biskup poświęcił się głównie pracy misyjnej, prowadząc życie bardzo ascetyczne. Jego pasją było szerzenie chrześcijaństwa na terenach wiejskich, gdzie zakładał liczne klasztory i ośrodki misyjne. W Tours Marcin stał się bardzo szanowanym duchownym i przyczynił się do szerzenia chrześcijaństwa w Galii (dzisiejsza Francja). Marcin był znany ze swojej troski o biednych i chorych. Jego działania, jak rozdawanie majątku i pomoc chorym, stały się symbolem jego misji. Jako biskup, Marcin wprowadził reformy, które miały na celu odnowienie duchowego życia w diecezji. W Tours Marcin stworzył jeden z pierwszych klasztorów, które stały się centrami duchowości.

Śmierć i droga świętości

Św. Marcin z Tours zmarł 8 listopada 397 roku w Candes, w pobliżu Tours. Został pochowany w Tours, gdzie jego grób stał się miejscem pielgrzymek. Kanonizacja św. Marcina z Tours miała miejsce w 469 roku, zaledwie 25 lat po jego śmierci, a więc bardzo szybko po jego zgonie. W tamtym okresie Kościół nie miał jeszcze formalnego procesu kanonizacyjnego, a świętość była uznawana na podstawie powszechnego kultu wiernych. W przypadku św. Marcina, jego świętość była niepodważalna już wkrótce po jego śmierci, ponieważ był szeroko czczony zarówno przez duchowieństwo, jak i lud.