Dzień 12 listopada to w Kościele powszechnym liturgiczne wspomnienie św. Jozafata (1580–1623). Był białoruskim mnichem, arcybiskupem i męczennikiem, który poświęcił życie na rzecz jedności Kościoła. Był jednym z głównych reformatorów Zakonu Bazylianów i gorliwym obrońcą unii brzeskiej, dążąc do zjednoczenia Kościoła wschodniego z Rzymem. Zginął śmiercią męczeńską z rąk przeciwników unii, a jego śmierć stała się symbolem ofiary za jedność Kościoła. Jest patronem Ukrainy, Białorusi i Unii Brzeskiej, a także diecezji siedleckiej i drohiczyńskiej. Jego kanonizacja przez Kościół katolicki miała miejsce w 1867 roku.
biogram
Święty Jozefat Kuncewicz, znany również jako Jozefat z Polocka, urodził się 28 listopada 1580 roku w Witebsku, w dzisiejszej Białorusi, w rodzinie katolickiej. Jego rodzice, Andrzej i Anna Kuncewicze, byli szlacheckiego pochodzenia i wychowali go w duchu pobożności katolickiej. W dzieciństwie Jozefat dał się poznać jako chłopiec pełen religijnej gorliwości. W wieku 19 lat, po ukończeniu nauk w domu rodzinnym, wstąpił do zakonu bazylianów, który był zakonem grekokatolickim, pod wpływem którego postanowił oddać swoje życie Bogu. Jozefat wstąpił do klasztoru bazylianów w 1599 roku, a po kilku latach intensywnej formacji duchowej przyjął imię zakonne Jozefat. Jako młody mnich wykazywał wielką gorliwość w nauce i modlitwie. Jego życie zakonne było pełne kontemplacji, ale i aktywności na rzecz reformy życia zakonnego. Dostał zadanie pracy wśród ludzi, jako kaznodzieja i duszpasterz. Przez lata pracy w klasztorach i parafiach Jozefat starał się o poprawę życia religijnego wiernych i kapłanów. Jozefat został wybrany na biskupa perejasławskiego (w dzisiejszej Ukrainie) w 1618 roku, mając zaledwie 38 lat. Jako hierarcha kościelny starał się podjąć wysiłki na rzecz jedności Kościoła greckokatolickiego z Kościołem rzymskokatolickim, co nie było łatwe w czasach, gdy na Ukrainie panowały napięcia religijne między katolikami a prawosławnymi. Jozefat był gorliwym obrońcą unii brzeskiej (1596), która starała się zbliżyć Kościół prawosławny do Kościoła rzymskokatolickiego, co wywoływało opór wśród niektórych wiernych. Jozefat odbywał liczne pielgrzymki po diecezji, wzmacniał struktury Kościoła, zakładał nowe klasztory, starał się o reformę duchowieństwa i umacnianie wiary wśród wiernych. Jego życie zakonne i pasterskie było pełne poświęcenia, a on sam stał się symbolem miłości do Kościoła i jego jedności. Święty Jozefat poniósł śmierć męczeńską 12 listopada 1623 roku, gdy został brutalnie zamordowany przez grupę prawosławnych bojowników. Był to skutek jego niezłomnej obrony Kościoła unickiego, którego celem było utrzymanie jedności z Rzymem. Jozefat zginął z rąk tych, którzy sprzeciwiali się unii brzeskiej, ponieważ uważał ją za fundament jedności Kościoła. Jego męczeństwo było tragicznym końcem jego misji, ale również świadectwem jego wielkiej wierności Kościołowi i prawdzie.
patronat
Jest patronem Ukrainy, Białorusi i Unii Brzeskiej, a także diecezji siedleckiej i drohiczyńskiej. Jego kanonizacja przez Kościół katolicki miała miejsce w 1867 roku.
znaczenie liturgiczne
W Kościele katolickim wspomnienie św. Jozafata obchodzimy 12 listopada. To data, która przypomina o jego męczeńskiej śmierci i poświęceniu dla jedności Kościoła. W liturgii tego dnia szczególnie podkreśla się jego miłość do Kościoła i dążenie do pokoju, mimo trudności i oporu, jakie napotykał w swojej misji.
ikonografia
W ikonografii św. Jozafat Kuncewicz przedstawiany jest w stroju biskupim rytu wschodniego. Jego atrybutem jest topór.
modlitwy i litania
Boże, Ty uświęciłeś początki wiary w narodzie polskim krwią świętych męczenników Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, wspomóż swoją łaską naszą słabość, abyśmy naśladując Męczenników, którzy nie wahali się umrzeć za Ciebie, odważnie wyznawali Cię naszym życiem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Wojciechu, módl się za nami.
Święty Benedykcie, wodzu Chrystusowej misji do ojców naszych,
Święty Benedykcie, z gorliwością bezgraniczną sprawie Bożej oddany,
Święty Benedykcie, pierwszy pustelniku kraju naszego,
Święty Janie, anielską gorliwością jaśniejący,
Święty Janie, uśmiech i dobroć rozdający,
Święty Janie, zaufaniem Bogu i pokojem bogaty,
Święty Izaaku, na drodze do kapłaństwa przewodniku młodzieży,
Święty Izaaku, hymnem radości witający śmierć męczeńską,
Święty Izaaku, pierwociny i świętych naszego narodu,
Święty Mateuszu, wierny w braterstwie aż do męczeństwa,
Święty Mateuszu, uciekający się po ratunek do Jezusa,
Święty Mateuszu, na progu świątyni życie oddający w ofierze,
Święty Krystynie, młodzieńcze z tutejszej wioski, naszej ziemi ozdobo,
Święty Krystynie, usługujący przy stole i przy ołtarzu,
Święty Krystynie, sługo w chwale niebieskiej z możnymi zrównany,
Święci Męczennicy, łaskami i cudami ongiś wsławieni, módlcie się za nami.
Święci Męczennicy, patronowie zielonogórsko-gorzowskiej diecezji,
Święci Męczennicy, naszej diecezji opiekunowie niebiescy,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Niech Święci cieszą się w chwale.
Niech się radują w miejscu odpocznienia.
Módlmy się: Boże, któryś krwią świętych męczenników, Benedykta, Jana, Izaaka, Mateusza i Krystyna poświęcił zasiew wiary w Narodzie Polskim, wspieraj nas ich przykładem i modlitwą do wyznawania imienia Twego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
cytat
„Bóg jest ze mną, więc któż przeciwko mnie?” Św. Jozafat Kuncewicz
Cytat ten ukazuje głęboką wiarę świętego i jego niezłomność w dążeniu do prawdy, mimo wielu przeciwności, z jakimi się spotkał.
Udostępnij:
