I. Modlitwa w Ogrójcu

Miłość wie, co to pot. Nawet pot krwawy. Umie walczyć o życie i umie przyjąć śmierć. Zniesie fałszywy pocałunek i zdradę Opoki, ucieczkę tych, którzy mieli być blisko. Miłość wie, co to Getsemani, zanim przejdzie potok Cedron.

II. Biczowanie Pana Jezusa

Miłość umie cierpieć. Niewinnie. Nieuczciwie. Niesprawiedliwie. Nie liczy otrzymanych razów, ale liczy tych, co razami zbawieni. Nie ucieka od biczów, bo chce być bliżej katowanych. Nie mówi jak cierpi, bo w cierpieniu każde słowo traci swą moc. Miłość wszystko przetrzyma.

III. Cierniem ukoronowanie

Miłość jest Królem i jedynym Panem. Władcą z koroną i berłem choć z trzciny. Miłość pozwala się ukoronować, bo sama jest koroną. Koroną wolności, dlatego pozwala. Miłość jest pozwoleniem Króla Wszechświata na bycie najbardziej pogardzanym sługą.

IV. Niesienie krzyża

Miłość nie ucieka od krzyża. Zna cały alfabet. Wie, że po A jest B, a po decyzji na krzyż jest krzyż. Niesie krzyż choć upada pod krzyżem. Nie płacze z powodu krzyża, bo zostawia to innym. I nie przymusza się do krzyża, bo wie, że spotka takich, co będą do krzyża przymuszeni. Miłość idzie wiernie swoją drogą krzyżową.

V. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

Miłość choć nigdy nie ustaje umie także umrzeć. Pozwala sobie bok przebić, i ręce, i nogi. Oddaje się w ręce Boga, nawet kiedy Bóg zdaje się ją opuścić. Miłość umie umrzeć i wie z czego ma umrzeć, by nigdy już nie była sama, ale by śmiercią zrodziła ludzi miłości.