Nabożeństwa fatimskie to nabożeństwa maryjne odbywające się 13. dnia miesiąca i odprawiane od maja do października. Dzień i miesiące nie są przypadkowe, bowiem Matka Boża objawiała się trzem pastuszkom, św. Hiacyncie, św. Franciszkowi i Łucji, przez 6 miesięcy od 13 maja 1917 r. do 13 października 1917 r.

Objawienia w Fatimie:

Fatima to obok Lourdes i Jasnej Góry jeden z głównych ośrodków kultu maryjnego na świecie. Jej znaczenie wiąże się z objawieniami Matki Bożej w 1917. Objawienia trwały od 13 maja do 13 października na małym skrawku ziemi należącym do rodziny dos Santos, zwanych Cova da Iria (Kotlina Pokoju), położonych w pobliżu wioski o nazwie Fatima. Powiernikami objawień było troje dzieci: Łucja dos Santos (10 lat) i dwoje jej młodszych kuzynów Marto: Franciszek (9 lat) i Hiacynta (7 lat). Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości.

Piąte objawienie Matki Bożej:

13 września – pogłoski się rozchodziły, że Bóg zamierza uczynić coś wyjątkowego tego dnia. Mama Łucji, która często biła swoje dziecko, gdyż myślała, że Łucja kłamie, skupiła swoje nadzieje na tym. Ale nic się nie wydarzyło, co uczyniło by objawienia bardziej zrozumiałymi. Łucja ofiarowała swoje cierpienia tak jak Matka Boska ją uczyła: „Mój Jezu, ofiaruję wszystko Tobie, dla Twojej Miłości i jako wynagrodzenie Niepokalanemu Sercu Maryi i za nawrócenie grzeszników”. Matka Boska powiedziała: „Bóg jest zadowolony z twoich ofiar, ale On chce, żebyś założyła pas pokutny tylko na noc”. Dzieci zrobiły te pasy same.