Nabożeństwa fatimskie to nabożeństwa maryjne odbywające się 13. dnia miesiąca i odprawiane od maja do października. Dzień i miesiące nie są przypadkowe, bowiem Matka Boża objawiała się trzem pastuszkom, św. Hiacyncie, św. Franciszkowi i Łucji, przez 6 miesięcy od 13 maja 1917 r. do 13 października 1917 r.

Objawienia w Fatimie:

Fatima to obok Lourdes i Jasnej Góry jeden z głównych ośrodków kultu maryjnego na świecie. Jej znaczenie wiąże się z objawieniami Matki Bożej w 1917. Objawienia trwały od 13 maja do 13 października na małym skrawku ziemi należącym do rodziny dos Santos, zwanych Cova da Iria (Kotlina Pokoju), położonych w pobliżu wioski o nazwie Fatima. Powiernikami objawień było troje dzieci: Łucja dos Santos (10 lat) i dwoje jej młodszych kuzynów Marto: Franciszek (9 lat) i Hiacynta (7 lat). Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości.

Trzecie objawienie Matki Bożej:

Trzecie objawienie, 13 lipca i wydaje się być najbardziej kontrowersyjne z wielu powodów: to objawienie z Fatimy, daje tajemnicę w trzech częściach, którą to tajemnicę dzieci strzegły gorliwie. Pierwsze dwie części, wizja piekła i zapowiedź przyszłej roli Rosji i sposoby jak zapobiegać temu, nie były ujawnione do czasu, aż Siostra Łucja zapisała je w trzecim życiorysie, na prośbę biskupa, w 1941 r. Trzecia część, zwykle zwana Trzecią Tajemnicą, była potem zakomunikowana biskupowi, który wysłał ją do papieża Piusa XII, nie czytając jej.