W niedzielę, 13 października, o godz. 19.30 ostatnia w tym roku Eucharystia w Lipach połączona z procesją różańcową, zachęcamy do składania intencji Mszalnych przez cały tydzień w biurze parafialnym. Tegoroczne nabożeństwa fatimskie, które trwały od maja do października, dobiegają końca. Tradycja ta, nawiązująca do objawień Matki Bożej w Fatimie, cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem. Wierni z parafii farnej oraz całej Ziemi Lubawskiej z oddaniem uczestniczyli w procesjach maryjnych oraz mszach świętych. Nabożeństwa fatimskie są okazją do pogłębienia relacji z Bogiem, refleksji nad życiem duchowym oraz wspólnotowego dziękczynienia za łaski otrzymane za wstawiennictwem Maryi. Zakończenie nabożeństw fatimskich jest nie tylko podsumowaniem sześciu miesięcy szczególnych modlitw, ale także przypomnieniem, by kontynuować duchową wędrówkę przez resztę roku. Choć nabożeństwa dobiegają końca, duch fatimskiego przesłania pozostaje obecny w sercach wiernych, niosąc im pokój i nadzieję na przyszłość.
O NABOŻEŃSTWIE
Nabożeństwa fatimskie to nabożeństwa maryjne odbywające się 13. dnia miesiąca i odprawiane od maja do października. Dzień i miesiące nie są przypadkowe, bowiem Matka Boża objawiała się trzem pastuszkom, św. Hiacyncie, św. Franciszkowi i Łucji, przez 6 miesięcy od 13 maja 1917 r. do 13 października 1917 r.
Objawienia w Fatimie:
Fatima to obok Lourdes i Jasnej Góry jeden z głównych ośrodków kultu maryjnego na świecie. Jej znaczenie wiąże się z objawieniami Matki Bożej w 1917. Objawienia trwały od 13 maja do 13 października na małym skrawku ziemi należącym do rodziny dos Santos, zwanych Cova da Iria (Kotlina Pokoju), położonych w pobliżu wioski o nazwie Fatima. Powiernikami objawień było troje dzieci: Łucja dos Santos (10 lat) i dwoje jej młodszych kuzynów Marto: Franciszek (9 lat) i Hiacynta (7 lat). Matka Boża ukazała się im na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości.
Szóste objawienie Matki Bożej:
Deszczowego dnia – 13 października 1917 w Fatimie, mistyczna Pani objawiła się dzieciom po raz szósty i ostatni. Ponad 70 000 osób było obecnych w Fatimie tego wieczora. Dzieci były jedynymi osobami, które mogły widzieć Ją i Ona deklarowała, że jest Matką Boską. Nagle, deszcz przestał padać i chmury się oddaliły, ukazując słońce. Słońce zaczęło kręcić się wokół i sprawiało wrażenie jakby miało spaść. Ludzie myśleli, że świat się kończy, ale słońce z powrotem przyjęło swoją normalną pozycję na niebie. Tradycyjnie uważa się, że ten fenomen zdarzył się dwa razy.
Tajemnice fatimskie
W pierwszej, najważniejszej części swojego fatimskiego orędzia Matka Boża mówiła, że ostateczną konsekwencją odrzucenia Boga przez człowieka jest piekło. Ukazała Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie przerażającą wizję piekła, a potem powiedziała do nich: „Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Bóg chce je ratować, Bóg chce rozpowszechnić na świecie nabożeństwo mego Niepokalanego Serca. Jeżeli się zrobi to, co wam powiem, zostanie wielu przed piekłem uratowanych i nastanie pokój na świecie” .
Druga tajemnica fatimska mówi o wizji piekła, do którego trafiają grzesznicy i o karze, czekającej świat za dokonywane na nim codziennie zbrodnie. Maryja przepowiedziała także wybuch i nieszczęścia II wojny światowej, wystąpienie głodu na rozległych obszarach świata, rozpoczęcie na wielką skalę prześladowań Kościoła i znieważanie osoby papieża. Prosiła o poświęcenie Rosji swemu Niepokalanemu Sercu i o przyjmowanie Komunii św. wynagradzającej w pierwsze soboty każdego miesiąca. Podkreśliła, że jeśli papież dokona tego poświęcenia, Rosja nawróci się i świat będzie cieszył się pokojem.
Trzecia tajemnica fatimska zrobiła największe wrażenie na dzieciach, jak i na wszystkich, którzy zetknęli się z objawieniami. Pełna treść jak podkreślała Łucja jest „przeznaczona tylko dla samych papieży.” Z początku nie ujawniła ona wszystkich tajemnic, dopiero za namową kanonika Galamba de Olivera biskupa diecezji Leiria (na terenie której leży Fatima), który wpłynął na spisanie wszystkich objawień. Siostra Łucja spisała trzecią część tajemnicy fatimskiej na wyraźne żądanie biskupa, kiedy poważnie zachorowała na przełomie roku 1943 i 1944. Dokument po kilkunastu latach doręczony został Janowi XXIII przez nuncjusza papieskiego w Lizbonie. Źródła kościelne podają, że między październikiem 1958 a lutym 1959 trzecia tajemnica fatimska została odczytana przez papieża Jana XIII oraz kardynała Alfredo Ottavianiego, prefekta Świętego Oficjum. Następnie dokument złożono w tajnych archiwach Watykanu.
Treść trzeciej tajemnicy fatimskiej ujawnił publicznie Jan Paweł II – 26 czerwca 2000 r., była w niej mowa o „białym kapłanie ginącym od kuli z broni palnej”, co część osób odnosi do zamachu na Jana Pawła II z 13 maja 1981 r.
Udostępnij:
